Hoe printplaten traceren

PCB-spoorbreedte

Een van de belangrijkste ontwerpelementen van een printplaat is de spoorbreedte. Spoorbreedte is de afstand tussen twee aangrenzende componenten op een printplaat. Een juiste spoorbreedte voorkomt kortsluiting van voorbijgaande aard en signaalinterferentie. Een algemene regel is om drie keer de spoorbreedte te laten tussen parallel lopende sporen. Andere belangrijke overwegingen bij het kiezen van de spoorbreedte zijn waar de voedings-, massa- en signaalsporen moeten lopen. Het is beter om geen voedingssporen van de ene component naar de andere te laten lopen in een serieschakeling. Bovendien moet de juiste spoorbreedte berekend worden op basis van de verwachte stroomvereisten van de printplaat.

Spoorbreedte kan bepaald worden met een PCB spoorbreedte calculator. Deze calculator gebruikt verschillende waarden zoals de dikte van het koper, de doorsnede en het geleidende materiaal om de printspoorbreedte te schatten. Een breed spoor kan bijdragen aan ongelijkmatige verwarming, wat resulteert in slechte soldeerverbindingen. Bovendien kunnen kleine twee-pins onderdelen die verbonden zijn met een groot deel van het metaal op een pad uiteindelijk aan één kant omhoog getrokken worden tijdens het terugvloeien van soldeer. Dit probleem staat bekend als tombstoning en vereist handmatige nabewerking om het te corrigeren.

PCB-spoordikte

De dikte van de printsporen is een belangrijke ontwerpoverweging. De verkeerde dikte kan leiden tot vonken en schade aan aangesloten componenten. Gelukkig bestaan er PCB-spoordikte calculators om ontwerpers te helpen bij het bepalen van de beste dikte voor een specifiek ontwerp. Deze calculators kunnen ook helpen bij het bepalen van de breedte van een printspoor.

De meest gebruikte dikte voor printsporen is 1 oz, maar het kan iets dikker gemaakt worden met een speciale specificatie. Koperen sporen hebben de neiging om op te warmen als er stroom doorheen vloeit, dus het is belangrijk om de juiste dikte te gebruiken voor uw PCB-ontwerp. Naast het bepalen van de dikte van een printspoor, is het belangrijk om de algehele circuitlus thermisch stabiel te houden.

Naast de spoorbreedte moet je ook rekening houden met de spanning en de stroom door je printplaat. Deze twee factoren zijn belangrijk omdat ze bepalen hoe goed de printplaat de stroom kan verwerken. De IPC-2221 standaard bevat waarden voor spoordikte, interne en externe lagen en spoortemperatuur. Deze waarden worden gemeten in ampère en volt. Het gebruik van de juiste spoorbreedte kan de prestaties van je elektronische gadget enorm verbeteren.

PCB-spoorstroom

De stroom van printplaten traceren is een cruciale taak bij het ontwerpen. Het is belangrijk om de stroombelastbaarheid van een printplaat te berekenen, wat kan worden gedaan met behulp van formules. De stroombelastbaarheid van een printplaat hangt af van verschillende factoren, waaronder de bedrijfstemperatuur en de hoeveelheid stroom die door elk spoor moet lopen. Daarnaast is de breedte van het spoor ook een factor om rekening mee te houden.

PCB's met een hoge stroomsterkte moeten thermisch geïsoleerd zijn, dus is het raadzaam om thermische ontlastingsverbindingen en printplaatuitsparingen te gebruiken om te voorkomen dat de componenten oververhit raken. Als het spoor te smal is of te weinig koper heeft, kunt u extra soldeer aanbrengen. Dit vergroot de dikte van het spoor en verlaagt de weerstand, waardoor er meer stroom door kan.

PCB-spoorkoppeling

PCB-spoorkoppeling verwijst naar de overspraak die optreedt tussen twee signalen die door dezelfde laag op de printplaat lopen. De afstand tussen twee sporen op dezelfde laag bepaalt hoeveel koppeling er aanwezig is. Hoe groter de afstand tussen de sporen, hoe minder koppeling er is. De lengte van een enkel spoor is evenredig met de frequentie van het signaal.

Wanneer de stroom die door een enkel printspoor loopt een aangrenzend spoor kruist, creëert het een elektrisch veld en induceert het een elektromotorische kracht. Dit fenomeen wordt bepaald door de tweede inductiewet van Faraday en kan de integriteit van een signaal op hetzelfde spoor in gevaar brengen.

Een DMM gebruiken om de spoorweerstand te meten

Spoorweerstand is de weerstand van de sporen op de printplaat. Het is een belangrijke parameter, omdat een te hoge of te lage spoorweerstand de functionaliteit van een circuit kan beïnvloeden. Het kan ook leiden tot ontwerp- of implementatieproblemen. Daarom is het belangrijk om de spoorweerstand te begrijpen om ervoor te zorgen dat je circuits goed werken.

De eenvoudigste methode om de spoorweerstand te meten is met een digitale multimeter. De DMM begrijpt de wet van Ohm en kan de weerstand berekenen door simpelweg de spanningsval te meten. Deze aanpak werkt echter alleen als de weerstand geïsoleerd is. Je moet de sondes van de multimeter aansluiten op de weerstand en dan het circuit inschakelen.

Een DMM gebruiken om de spoorweerstand op een printplaat te meten, helpt je te bepalen of een bepaald onderdeel defect is. Je kunt bepalen of een component defect is als de spoorweerstand op een printplaat te hoog is. De weerstand van een component neemt toe naarmate de temperatuur stijgt.