Een eenvoudige printplaat maken

If you want to make your own circuit board, here are some steps that you can follow. They include the Materials you will need, Calculating impedances, and Soldering. Once you have mastered these steps, you can take the project further and make a more complex circuit board.

Steps to making a circuit board

There are a few steps in making a circuit board. The first step is to prepare your schematic. This will allow you to plan the placement of the components. Once you have the schematic, import it into your CAD system. Next, place component footprints inside the board outline. These footprints will show the net connections as ghost-line images, indicating which parts are connected to each other. Next, place the components on the circuit board, taking into account the best placement for best performance, such as minimizing electrical noise and excessive heat. You also need to consider any physical obstructions, such as cables, connectors, or mounting hardware.

Once the layers are ready, a copper substrate is removed. The copper layer will serve as the base of the circuit board. The outer layers will be attached to it with pins. After the layers have been placed, the board will be ready for bonding. The outer layer material will be a fiber glass material pre-impregnated with epoxy resin. This material will also cover the original substrate and any copper trace etchings. The final step is to assemble the board, using a heavy steel table. During the assembly process, the layers fit together with pins, ensuring that they do not shift during alignment.

Materials required

To make a circuit board, you’ll need to first purchase a printed circuit board (PCB). A PCB is made up of three layers: a conductive layer (usually copper) that is encased in two layers of non-conductive material. Finally, there are the wires that connect the different parts of the circuit. These wires can come in different colors and lengths, and some have clamps or clips at one end.

PCBs are made of many different materials, which is why it’s important to choose the right material for your circuit. Various materials have different properties and can improve the performance of your circuit. For example, some materials are better suited for high-speed applications than others, while others are better for high-temperature applications.

Solderen

If you are considering making your own electronic circuits, there are many ways you can get started, including soldering a simple circuit board. Using the right tools is an essential part of this process, as proper equipment and techniques will allow you to successfully complete the task. For example, you can use a wire cutter to cut the lead wires. This tool should be sharp and have a beveled edge to allow for a clean and flat cut. This will help minimize the chances of short circuits. When cutting the leads, remember to hold the excess lead so that it doesn’t go everywhere.

Before soldering, be sure to clean the area around each component with a wet sponge. You can also use a regular sponge to clean the tip of your iron. You must also make sure that you have the right soldering iron, which should have a temperature of 400 degrees Celsius. Also, be sure to label all components properly and lay them out properly. You should also use a grounded wrist strap to reduce the amount of static electricity.

Montage

Assembly of a simple circuit board involves putting together many components on one piece of circuit board. These components are generally made of metal and are mounted to the board through metal tabs. They may be manually mounted on the board and soldered to the pads on the other side of the board, or they may be mounted on the board using an automated insertion mount machine. Whether or not they are manually mounted, surface mount assembly allows for a high density of the circuit and minimizes the size of the finished product.

Circuit board kits usually include 5 complete circuit boards, but you can often order more. Most people will not regret ordering more than they need, as they often end up using extra components during testing or debugging. The unused parts are often marked DNP or “Do Not Populate” to indicate that they are not part of the production design.

Een printplaat lezen

Er zijn een aantal basisdingen die je moet weten als je probeert te begrijpen hoe je een printplaat moet lezen. Je moet bijvoorbeeld begrijpen wat een weerstand is. Een weerstand is een stuk metaal dat een meetbare weerstand heeft. Gewoonlijk wordt een weerstand aangeduid met een ohm-symbool. Het ohmsymbool ziet eruit als de Griekse letter Omega. De waarde 100MO betekent honderd megaohm. Je moet ook weten hoe je een condensator herkent. Ten slotte kan een printplaat gemarkeerd zijn met sporen of componenten.

Een bord analyseren langs de signaalstroom

Het ontwerp van een PCB kan ingewikkeld zijn. Veel van de componenten zijn gelaagd met een verschillende signaalstroom. Dit kan problemen met de signaalintegriteit veroorzaken wanneer hogesnelheidstransmissielijnen door dichte via-gebieden of gesplitste vlakken moeten lopen. Een printplaat analyseren op basis van de signaalstroom kan u helpen te bepalen welke componenten waar moeten worden geplaatst om problemen met de signaalintegriteit te minimaliseren.

De distributie-eigenschappen van een printplaat hebben een grote invloed op het signaal, vooral bij hoge frequenties. Zo zullen hoogfrequente communicatiesystemen vaak last hebben van aardretour, wat optreedt wanneer de signaalstroom snel verandert met het externe magnetische veld. Dit veroorzaakt omgekeerde stroom in de omringende geleiders. Dit effect wordt geïllustreerd door een grondvlakdiagram.

Componenten identificeren

De eerste stap in het identificeren van componenten op een printplaat is het identificeren van de printplaat. Er zijn veel printplaten gemarkeerd met codes en acroniemen om u te helpen de toepassing te bepalen. Een DMCB-printplaat is bijvoorbeeld de DOS Main Control Board voor een GE Mark V computer. Een ander voorbeeld is een daughterboard, die aan het moederbord wordt bevestigd en toegang geeft tot de CPU en het geheugen.

Elk onderdeel heeft een markering op de behuizing en verpakking. Deze markering geeft de waarde, polariteit en tolerantie aan. Daarnaast kan er een kleurgecodeerde band zijn die de weerstand aangeeft. De stuklijst geeft ook een lijst van de onderdelen en hun hoeveelheden. Er zijn ook referentieaanduidingen die aangeven waar de onderdelen zich bevinden.

Sporen identificeren

Wanneer je een printplaat leest, moet je sporen identificeren. Dit zijn geen draden, maar de paden waar elektrische stroom doorheen loopt. Elk pad heeft een specifieke weerstand en het is belangrijk om hiermee rekening te houden bij het kiezen van de spoorbreedte. De weerstand van een pad kan worden bepaald door de temperatuurstijging, die aangeeft hoe heet het spoor wordt als er stroom doorheen loopt. De temperatuurstijging is meestal het verschil tussen de bedrijfstemperatuur en de maximale bedrijfstemperatuur.

De signaalpuls op een spoor verplaatst zich met een snelheid van 84-85 picoseconden per inch in lucht. Het signaal verplaatst zich met ongeveer 11,8 inch per nanoseconde in vacuüm en ongeveer 145 picoseconden per inch voor een gangbaar diëlektrisch materiaal. De voortplantingsvertraging van een elektrisch signaal hangt af van de ontwerpspecificaties, maar er is een algemene richtlijn die je kunt volgen voor de meeste printplaten.

Een plank schoonmaken

Het reinigen van een printplaat is een delicaat proces dat een zekere mate van zorg vereist. De meeste PCB-vervuiling wordt veroorzaakt door de fluxresten die zich na de assemblage ophopen. Om hier vanaf te komen kun je een oplosmiddel of schuurmiddel gebruiken om de printplaat grondig schoon te maken. Papieren handdoeken en kimwipes zijn goede opties om het oplosmiddel of schuurmiddel op te nemen. Veeg na het schoonmaken de printplaat schoon om de resterende pluisjes te verwijderen.

Er worden verschillende soorten oplosmiddelen gebruikt voor het reinigen van printplaten. Sommige van deze oplosmiddelen zijn mild, terwijl andere ontvlambaar zijn. Een printplaat reinigen met een oplosmiddel kan de prestaties verbeteren. U kunt schuim of wattenstaafjes gebruiken die verzadigd zijn met een mild oplosmiddel. Veel pompdispensers verkopen dit type reinigingsoplosmiddel. Voorverzadigde doekjes met isopropylalcohol kunnen ook worden gebruikt.

Een plank repareren

Een manier om een printplaat te repareren is het verwijderen van de beschadigde componenten en de lijm waarmee ze op de printplaat zijn geplakt. Dit kan moeilijk zijn als de lijm droog of oud is. Je kunt werkbankreinigers gebruiken, wat meestal consumentenproducten zijn.

Als je de beschadigde componenten hebt verwijderd, kun je met een oscilloscoop de continuïteit van het circuit over de printplaat controleren. Als je een verbrand gebied vindt, betekent dit dat de component defect is en vervangen moet worden. Als je niet weet waar het defecte onderdeel zich bevindt, kun je het met een pincet optillen en vervangen.

Wanneer printplaten worden gebruikt bij de fabricage van een apparaat

Wanneer printplaten worden gebruikt bij de productie van een apparaat, worden ze gedrukte printplaten genoemd. Er zijn veel verschillende soorten printplaten beschikbaar. Deze omvatten met koper beklede printplaten, oppervlaktemontagetechnologie en gegalvaniseerde gaten. Als u de verschillen tussen de verschillende typen printplaten begrijpt, kunt u een weloverwogen beslissing nemen over welk type u nodig hebt voor uw specifieke apparaat.

Draad wikkelen

Draad wikkelen is een van de snelste manieren om een printplaat te installeren. Het vereist echter een zekere mate van expertise. Als je het goed doet, heeft een met draad omwikkelde verbinding een contactweerstand die vergelijkbaar is met die van een gesoldeerde verbinding. Het is ook relatief eenvoudig aan te passen. Wanneer je een draadwikkelapparaat gebruikt, is het belangrijk om slechts drie wikkelingen per paal te gebruiken. Vermijd ook het maken van margrietketens bij het wikkelen van draden.

Wire wrapping is een proces waarbij twee elektrische contacten worden verbonden door er een koperdraad omheen te wikkelen. Dit is een zeer betrouwbare verbindingsmethode en vaak de eerste stap voor beginners op het gebied van elektronica. Je kunt een handmatig gereedschap of een draadwikkelmachine gebruiken.

Met koper bekleed karton

Met koper beklede printplaten worden vaak gebruikt bij de productie van elektronische apparaten, omdat ze mechanische ondersteuning en elektrische verbindingen kunnen bieden tussen componenten op een circuit. Koper is een goede geleider van elektriciteit en dus een ideaal materiaal voor het bekleden van printplaten. Het gebruik ervan in elektronische apparaten neemt toe en veel printplaten zijn nu met koper bekleed.

Het proces dat gebruikt wordt om met koper bekleed laminaat te maken omvat het gloeien van het laminaat. Deze procedure vermindert de thermische uitzettingscoëfficiënt en verlaagt de diëlektrische constante.

Opbouwtechnologie

Surface-mount technologie is een nieuwe manier om printplaten te maken. De technologie is efficiënter en vereist minder stappen om een printplaat te maken. Het stelt ontwerpers in staat om meer elementen op een kleinere printplaat te plaatsen. Dit maakt het proces kostenefficiënter. Bovendien zijn opbouwcomponenten overal verkrijgbaar en relatief goedkoop. Ze kunnen ook veel sneller gemaakt worden dan andere technologieën.

Surface-mount technologie wordt veel gebruikt voor het maken van printplaten. Het proces begint met een ontwerpfase, waarbij de componenten worden gekozen en de SMT wordt ontworpen. Er zijn verschillende softwaretools beschikbaar om te helpen bij het ontwerpproces. Daarna worden de gegevens van de printplaat naar een productiebedrijf gestuurd. Ook de gegevens voor de oppervlakteafwerking worden verstuurd.

Gegalvaniseerde gaten

Plating is een proces dat gaten in printplaten geleidend maakt. Koper wordt in de gaten gedeponeerd door galvanisatie. Het proces wordt streng gecontroleerd en houdt in dat de printplaten afwisselend in reinigingsoplossingen en plateringsoplossingen worden gedompeld. Het overtollige koper wordt vervolgens verwijderd. Het proces wordt ook wel doorplating genoemd.

Gegalvaniseerde gaten in printplaten zijn belangrijk voor het algehele succes van een lay-out. Een onjuiste plaatsing kan fabricageproblemen veroorzaken en de prestaties van het eindproduct verminderen. Om deze problemen te voorkomen, is het essentieel om de gaten op de juiste manier te gebruiken.

Raaklijn van het verlies

Om de verlies-tangens te bepalen, moeten signaalintegriteitsingenieurs het materiaal kennen dat wordt gebruikt om de printplaten te maken. De gebruikte materialen zijn vaak een combinatie van glas en hars. Verschillende soorten van deze materialen hebben verschillende verlies-tangens. In sommige gevallen geeft een fabrikant geen verlies-tangenswaarden voor de materialen die ze gebruiken, zodat signaalintegriteitsingenieurs deze zelf moeten bepalen.

De verlies-tangens van een materiaal is een maat voor de hoeveelheid elektromagnetische energie die het absorbeert bij een bepaalde frequentie. Materialen met een lage verlies-tangens zullen de transmissieverliezen verminderen. Andere factoren die de prestaties kunnen beïnvloeden zijn de oppervlakteruwheid en de resolutie van de laagafzetting. Daarnaast is thermische geleidbaarheid een andere belangrijke factor, omdat deze bepaalt hoe goed een materiaal warmte geleidt. Een slechte thermische geleidbaarheid beperkt de prestaties van het apparaat en kan de prestaties van een stapel beperken.

Diëlektrische constante

Bij de productie van printplaten is het belangrijk om de diëlektrische constante van de gebruikte materialen te begrijpen. Dit is een belangrijke parameter omdat het je helpt het juiste laminaat te kiezen. De meeste leveranciers van laminaten geven deze informatie, evenals de frequentie en het harsgehalte. Je kunt de diëlektrische constante van een PCB ook berekenen met een toepassing zoals Altium Designer. Je kunt ook een simulatietool zoals Simberian gebruiken.

PCB-materialen zijn meestal gemaakt van glasweefsel, koper of kunststof. Verschillende soorten van deze materialen hebben verschillende diëlektrische constanten, die hun elektrische eigenschappen beïnvloeden. De diëlektrische constante (ook wel de dissipatiefactor genoemd) specificeert de hoeveelheid lading die tussen twee geleiders kan bestaan wanneer er een spanning tussen wordt gezet. Deze eigenschap bepaalt de snelheid waarmee stroom door de geleider vloeit.

Milieutests voor printplaten

De productie van elektronische apparaten zoals printplaten moet een reeks omgevingstesten ondergaan, waaronder vochtigheidstesten en thermische schoktesten. Deze tests bepalen of een printplaat bestand is tegen de effecten van vocht en corrosie. Een printplaat kan ook een functionele test ondergaan. Dit type test simuleert de werkelijke bedrijfsomstandigheden en geeft direct feedback over de kwaliteit van een project. Het wordt steeds meer gebruikt voor kleine series om ervoor te zorgen dat elke printplaat voldoet aan alle kwaliteitseisen voor gebruik in de praktijk.

Milieutests voor printplaten die worden gebruikt bij de productie van elektronica zijn essentieel om hun betrouwbaarheid te garanderen. Hoewel het niet altijd wettelijk verplicht is, zijn deze tests essentieel voor de betrouwbaarheid van elektronische producten en zorgen ze ervoor dat ze werken zoals bedoeld. Het is belangrijk om een ervaren fabrikant van contractelektronica te kiezen die over de nodige interne faciliteiten beschikt om deze tests uit te voeren.

Hoe printplaten traceren

PCB-spoorbreedte

Een van de belangrijkste ontwerpelementen van een printplaat is de spoorbreedte. Spoorbreedte is de afstand tussen twee aangrenzende componenten op een printplaat. Een juiste spoorbreedte voorkomt kortsluiting van voorbijgaande aard en signaalinterferentie. Een algemene regel is om drie keer de spoorbreedte te laten tussen parallel lopende sporen. Andere belangrijke overwegingen bij het kiezen van de spoorbreedte zijn waar de voedings-, massa- en signaalsporen moeten lopen. Het is beter om geen voedingssporen van de ene component naar de andere te laten lopen in een serieschakeling. Bovendien moet de juiste spoorbreedte berekend worden op basis van de verwachte stroomvereisten van de printplaat.

Spoorbreedte kan bepaald worden met een PCB spoorbreedte calculator. Deze calculator gebruikt verschillende waarden zoals de dikte van het koper, de doorsnede en het geleidende materiaal om de printspoorbreedte te schatten. Een breed spoor kan bijdragen aan ongelijkmatige verwarming, wat resulteert in slechte soldeerverbindingen. Bovendien kunnen kleine twee-pins onderdelen die verbonden zijn met een groot deel van het metaal op een pad uiteindelijk aan één kant omhoog getrokken worden tijdens het terugvloeien van soldeer. Dit probleem staat bekend als tombstoning en vereist handmatige nabewerking om het te corrigeren.

PCB-spoordikte

De dikte van de printsporen is een belangrijke ontwerpoverweging. De verkeerde dikte kan leiden tot vonken en schade aan aangesloten componenten. Gelukkig bestaan er PCB-spoordikte calculators om ontwerpers te helpen bij het bepalen van de beste dikte voor een specifiek ontwerp. Deze calculators kunnen ook helpen bij het bepalen van de breedte van een printspoor.

De meest gebruikte dikte voor printsporen is 1 oz, maar het kan iets dikker gemaakt worden met een speciale specificatie. Koperen sporen hebben de neiging om op te warmen als er stroom doorheen vloeit, dus het is belangrijk om de juiste dikte te gebruiken voor uw PCB-ontwerp. Naast het bepalen van de dikte van een printspoor, is het belangrijk om de algehele circuitlus thermisch stabiel te houden.

Naast de spoorbreedte moet je ook rekening houden met de spanning en de stroom door je printplaat. Deze twee factoren zijn belangrijk omdat ze bepalen hoe goed de printplaat de stroom kan verwerken. De IPC-2221 standaard bevat waarden voor spoordikte, interne en externe lagen en spoortemperatuur. Deze waarden worden gemeten in ampère en volt. Het gebruik van de juiste spoorbreedte kan de prestaties van je elektronische gadget enorm verbeteren.

PCB-spoorstroom

De stroom van printplaten traceren is een cruciale taak bij het ontwerpen. Het is belangrijk om de stroombelastbaarheid van een printplaat te berekenen, wat kan worden gedaan met behulp van formules. De stroombelastbaarheid van een printplaat hangt af van verschillende factoren, waaronder de bedrijfstemperatuur en de hoeveelheid stroom die door elk spoor moet lopen. Daarnaast is de breedte van het spoor ook een factor om rekening mee te houden.

PCB's met een hoge stroomsterkte moeten thermisch geïsoleerd zijn, dus is het raadzaam om thermische ontlastingsverbindingen en printplaatuitsparingen te gebruiken om te voorkomen dat de componenten oververhit raken. Als het spoor te smal is of te weinig koper heeft, kunt u extra soldeer aanbrengen. Dit vergroot de dikte van het spoor en verlaagt de weerstand, waardoor er meer stroom door kan.

PCB-spoorkoppeling

PCB-spoorkoppeling verwijst naar de overspraak die optreedt tussen twee signalen die door dezelfde laag op de printplaat lopen. De afstand tussen twee sporen op dezelfde laag bepaalt hoeveel koppeling er aanwezig is. Hoe groter de afstand tussen de sporen, hoe minder koppeling er is. De lengte van een enkel spoor is evenredig met de frequentie van het signaal.

Wanneer de stroom die door een enkel printspoor loopt een aangrenzend spoor kruist, creëert het een elektrisch veld en induceert het een elektromotorische kracht. Dit fenomeen wordt bepaald door de tweede inductiewet van Faraday en kan de integriteit van een signaal op hetzelfde spoor in gevaar brengen.

Een DMM gebruiken om de spoorweerstand te meten

Spoorweerstand is de weerstand van de sporen op de printplaat. Het is een belangrijke parameter, omdat een te hoge of te lage spoorweerstand de functionaliteit van een circuit kan beïnvloeden. Het kan ook leiden tot ontwerp- of implementatieproblemen. Daarom is het belangrijk om de spoorweerstand te begrijpen om ervoor te zorgen dat je circuits goed werken.

De eenvoudigste methode om de spoorweerstand te meten is met een digitale multimeter. De DMM begrijpt de wet van Ohm en kan de weerstand berekenen door simpelweg de spanningsval te meten. Deze aanpak werkt echter alleen als de weerstand geïsoleerd is. Je moet de sondes van de multimeter aansluiten op de weerstand en dan het circuit inschakelen.

Een DMM gebruiken om de spoorweerstand op een printplaat te meten, helpt je te bepalen of een bepaald onderdeel defect is. Je kunt bepalen of een component defect is als de spoorweerstand op een printplaat te hoog is. De weerstand van een component neemt toe naarmate de temperatuur stijgt.

Hoeveel kost een printplaat?

Als je op zoek bent naar een printplaat, vraag je je misschien af hoeveel de productie ervan kost. Dit artikel onderzoekt de materiaal-, assemblage- en testkosten van een printplaat. Zo kunt u de kosten van verschillende bronnen vergelijken en een weloverwogen beslissing nemen voor uw project.

Kosten van een printplaat

De kosten van een printplaat zijn gebaseerd op verschillende factoren, zoals de gebruikte component en het fabricageproces. Hoe gecompliceerder de component, hoe hoger de kosten van de printplaat. Gebruik standaardcomponenten en standaardbewerkingen om de kosten te drukken. Een goede manier om onnodige kosten te identificeren is het analyseren van de stuklijst.

De grootte en het type van de printplaat kunnen ook van invloed zijn op de kosten. Kleinere, 2-laags printplaten kunnen duurder zijn dan grotere, 3×6 printplaten. Gemengde kopergewichten zijn ook duurder en de productie neemt meer tijd in beslag. Bovendien hebben dikkere en duurdere materialen langere doorlooptijden, dus houd daar rekening mee voordat u een definitieve beslissing neemt.

De dikte van een PCB speelt ook een rol in de kosten. Een printplaat met drie lagen is aanzienlijk duurder om te produceren dan een printplaat met één laag. Het aantal lagen, het gebruikte materiaal en de grootte van de printplaat beïnvloeden allemaal de prijs. Meer lagen betekent meer werk, waardoor de prijs van het eindproduct stijgt.

Kosten van PCB-materialen

De kostprijs van PCB-materialen is een van de belangrijkste factoren die de productiekosten bepalen. Verschillende factoren beïnvloeden de prijs van de materialen, zoals de grootte, het gewicht en het type printplaat. De prijs van koperfolie maakt bijvoorbeeld meer dan 50% uit van de totale kosten van dikkere en dunnere printplaten.

De beste PCB-materialen moeten duurzaam genoeg zijn om fysieke stress te weerstaan en de componenten aangesloten te houden. Voor hoogfrequente printplaten zijn speciale materialen nodig, zoals FR4. Bovendien moet er rekening worden gehouden met de thermische eigenschappen van een printplaat. Bij koude temperaturen zijn hoogwaardiger materialen nodig.

De kosten van PCB assemblage variëren ook afhankelijk van de complexiteit van het ontwerp, het aantal arbeidsuren en andere factoren. De kosten van PCB assemblage zijn echter over het algemeen lager als ze worden uitgevoerd in een goedkope faciliteit. Arbeidstarieven variëren afhankelijk van de grootte van de printplaten en het aantal componenten dat moet worden aangesloten.

Kosten van PCB-assemblage

Een van de grootste factoren in de kosten van printplaatassemblage is de doorlooptijd. Dit is de hoeveelheid tijd die nodig is om het productieproces te voltooien en hoe korter de doorlooptijd, hoe hoger de kosten. Kopers moeten zich ervan bewust zijn dat snellere doorlooptijden de kosten van PCB assemblage vaak met een derde verhogen. Ze moeten zich er ook van bewust zijn dat versnelde verzending meer kost dan normale verzending.

De kosten van printplaatassemblage stijgen als de productie van de printplaat ingewikkeld is en meerdere lagen vereist. De beschikbaarheid van printplaten beïnvloedt de kosten, dus het is belangrijk om goed rond te kijken. Een basis, dubbelzijdige printplaat kost ongeveer $16. Sommige printplaatfabrikanten brengen echter extra kosten in rekening voor extra lagen.

De kosten van een PCB stijgen ook als de PCB moet worden aangepast. Dit kan de grootte van de sporen en de coating omvatten. Aangepaste printplaten kunnen ook speciale assemblage vereisen.

Kosten van PCB-testen

De kosten van PCB-testen variëren sterk afhankelijk van de complexiteit van de printplaat en de gebruikte testmethode. Sommige methoden, zoals in-circuit testen (ICT), zijn duurder dan andere. In-circuit testen richt zich op het controleren van elk individueel element en elektronische karakteristiek van de printplaat. Het vereist een aangepast spijkerbed en is ideaal voor hoogvolume producties.

Speciale armaturen en gereedschappen zijn duur. Ze vereisen opslagruimte, zijn moeilijk te demonteren en vereisen extra arbeid. Ze moeten ook nabesteld worden. Hierdoor kunnen de kosten voor het testen van printplaten vrij hoog oplopen. De meeste printplaatfabrikanten hebben nu echter hun eigen vliegende testsondemachines, waardoor de testkosten aanzienlijk zijn gedaald. Bovendien zien sommige fabrikanten af van ET-kosten voor bestellingen die groter zijn dan een bepaalde waarde.

Functioneel testen is een andere optie om PCB's te testen. Met dit type testen kunnen defecten, open verbindingen en soldeersnelheden in de circuits worden opgespoord. Het helpt ervoor te zorgen dat het assemblageproces zo nauwkeurig mogelijk verloopt. Het vergt echter wel extra kosten, variërend van $0,1 tot $1 per PCB assemblage.