Microcontroller versus microprocessor

Microcontrollers en microprocessors zijn twee soorten computerchips. De eerste maakt gebruik van halfgeleidertechnologie en is geschikt voor verschillende toepassingen, terwijl de tweede krachtiger is en miljoenen instructies per seconde kan uitvoeren. Beide hebben voor- en nadelen. Microcontrollers zijn goedkoper en hebben minder geheugen en rekenkracht nodig.

Microcontrollers zijn geschikter voor toepassingen met een laag stroomverbruik

Een microcontroller heeft een laag stroomverbruik en is geschikter voor toepassingen met een laag stroomverbruik dan een microprocessor. Dit komt omdat de moderne microcontrollers meerdere spaarstanden hebben. Microprocessors daarentegen vereisen externe hardware die mogelijk niet is geoptimaliseerd voor energiezuinige toepassingen. De interne randapparatuur van een microcontroller is geoptimaliseerd om in een specifieke modus te werken en zo weinig mogelijk stroom te verbruiken.

Microcontrollers worden vaak gebruikt als digitale signaalprocessors. Ze worden gebruikt in toepassingen waar binnenkomende analoge signalen ruis vertonen en niet vertaald kunnen worden naar standaard digitale waarden. Ze kunnen ruisende analoge signalen omzetten in digitale signalen, waardoor ze kunnen fungeren als sensor voor een verscheidenheid aan sensoren en andere apparaten. Ze worden vaak aangetroffen in kantoormachines, geldautomaten en beveiligingssystemen.

Ze hebben minder rekenkracht nodig

Microcontrollers zijn kleiner en hebben minder rekenkracht nodig dan microprocessoren. Ze worden gebruikt in ingebedde systemen waar ze verschillende taken kunnen uitvoeren zonder dat ze veel energie nodig hebben. Microprocessoren daarentegen zijn krachtiger maar vereisen meestal een grote hoeveelheid extern vermogen. Daarom is de prijs van microcontrollers meestal lager dan die van microprocessoren.

Microprocessors worden meestal gebruikt in grote, complexe systemen die meer verwerkingskracht vereisen. Microcontrollers zijn kleiner en hebben specifieke, vooraf gedefinieerde taken. Ze hebben een beperkte hoeveelheid geheugen. Microcontrollers worden vaak gebruikt in temperatuursensoren, lichtsensoren en andere industriële toepassingen.

Ze zijn goedkoper dan microprocessoren

Microprocessoren zijn complexer dan microcontrollers, dus ze zijn over het algemeen beter geschikt voor high-end systemen die grote hoeveelheden geheugen en andere randapparatuur nodig hebben. Ze hebben ook vaak meer interne complexiteit, met veel functies zoals hardware floating point, een groot cachegeheugen en een snelle CPU. Hoewel microcontrollers goedkoper zijn, zijn ze over het algemeen gemakkelijker te vinden.

Microcontrollers worden vaak gebruikt in kleinere apparaten, waardoor ze goedkoper zijn dan microprocessoren. Ze kunnen worden gebruikt in ingebedde systemen en hebben geen speciale voeding nodig. Vergeleken met microprocessoren kunnen microcontrollers maanden op één batterij werken.

Ze hebben een lagere verwerkingskracht

Een microcontroller is een kleine processor die minder duur is dan een microprocessor. Hij wordt gebruikt voor verschillende doeleinden, waaronder gaming en complexe huisbeveiliging. In tegenstelling tot een microprocessor heeft hij geen eigen intern geheugen. Hierdoor kan hij extern geheugen gebruiken om gegevens en bewerkingen op te slaan. Hij heeft ook een lager totaal stroomverbruik, waardoor hij geschikter is voor apparaten die op opgeslagen stroom werken. Een microcontroller heeft ook een energiebesparende modus om stroom te besparen.

Het verschil tussen een microcontroller en een microprocessor ligt in hun interne verwerkingskracht. Microprocessoren hebben grote hoeveelheden geheugen, waarbij 512 MB gebruikelijk is. Microcontrollers hebben een relatief kleine hoeveelheid geheugen, variërend van 32 KB tot 2 MB. Een microcontroller heeft niet zoveel geheugen en verbruikt daarom niet zoveel energie als een microprocessor.