5 feiten over printplaten

PCB-printplaten zijn dunne platen gemaakt van een isolerend materiaal bedekt met metaal. Het metaal wordt vervolgens geëtst in kleine patronen die paden creëren waarlangs elektriciteit zich kan verplaatsen. De printplaat wordt vervolgens gemonteerd met verschillende metalen onderdelen met behulp van soldeer. Zo ontstaat een printplaat. Er zijn verschillende soorten printplaten.

Onderdelen

Wanneer je een printplaat maakt, moet je rekening houden met de verschillende componenten waaruit de printplaat is opgebouwd. Elk onderdeel heeft zijn eigen rol, maar samen vormen ze een volledig functioneel elektrisch systeem. Als maker van een printplaat is het belangrijk om de juiste onderdelen voor het apparaat te gebruiken.

Er zijn veel manieren om componenten op een printplaat te monteren. Eén methode is montage door middel van gaten, waarbij de component in een gat in de printplaat wordt gestoken. Vervolgens worden de draden van de componenten aan de andere kant op de printplaat gesoldeerd. Een andere manier is opbouwmontage, waarbij de componenten rechtstreeks op de printplaat worden geplaatst. Deze optie bespaart ruimte op de printplaat.

Maat

De grootte van printplaten is een kritieke beslissing in het fabricageproces. De grootte bepaalt de verwerkingscapaciteit van een paneel. De dikte van een printplaat is ook een cruciale overweging. De standaarddikte voor printplaten is 1,57 mm. Er zijn echter verschillende alternatieven beschikbaar.

Een optie is het maken van panelen. Dit proces is gebruikelijk voor kleine platen. De fabrikant snijdt de plank uit een grotere plaat. De minimale afmeting van de plaat is meestal 2,0″, maar voor kleine platen is het waarschijnlijk nodig om ze te panelleren. Het aantal lagen is ook een belangrijke overweging. De standaard is één of twee lagen, maar sommige fabrikanten gaan tot 20 lagen. De dikte van de printplaat weerspiegelt zowel de printplaat zelf als de dikte van de afzonderlijke binnenlagen. Er zijn premies voor nauwere toleranties, zoals 0,030″.

Functie

Printplaten zijn een essentieel onderdeel van elektronica. Ze bieden een manier om stroom te geleiden in een elektrisch circuit en zijn zeer duurzaam. Ze zijn ontworpen om hitte, vocht en fysieke kracht te weerstaan. Dit maakt ze ideaal voor gebruik in verschillende gevaarlijke omgevingen. Bovendien zijn ze extreem veilig. Door hun unieke ontwerp is het onmogelijk om per ongeluk twee of meer contacten tegelijk aan te raken.

Het materiaal dat gebruikt wordt om een printplaat te maken heeft een grote invloed op de prestaties. De dikte van een printplaat wordt bepaald door een aantal factoren, waaronder het kopergehalte. De dikte wordt vaak beschreven in termen van koper per vierkante voet, hoewel dit ook gemeten kan worden in termen van micrometers. Een typische printplaat met twee lagen bestaat uit koper aan de ene kant en een op epoxy gebaseerde laag aan de andere kant. Deze twee componenten worden dan verbonden door een bedrading op basis van koper.

Kleur

Er zijn een paar factoren die de kleur van printplaten bepalen. De eerste is de waarneming van de kleur door het menselijk oog. Het menselijk oog kan gemakkelijk rood, blauw en groen onderscheiden van wit. De tweede factor is het productieproces. Er zijn een aantal verschillende kleuren voor PCB's, maar groen is het gemakkelijkst te produceren. Het is ook milieuvriendelijker dan andere kleuren. Andere beschikbare kleuren zijn rood, geel, blauw en paars.

Aspecten zoals esthetiek en verkoopbaarheid kunnen ook worden beïnvloed door de kleur van printplaten. Doorschijnende printplaten kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat producten beter zichtbaar en aantrekkelijker zijn. Daarnaast kan de kleur de warmtegeleiding en het reflectievermogen beïnvloeden. Dit kan vooral belangrijk zijn voor producten die LED-verlichting gebruiken.

Geschiedenis

Printplaten hebben een lange weg afgelegd sinds hun prille begin. De eerste printplaten waren enkelzijdig, met de circuits aan de ene kant en de componenten aan de andere. Deze vroege printplaten waren zeer effectief in het vervangen van omvangrijke draden en het gebruik ervan werd steeds populairder in militaire en andere toepassingen. Tijdens de jaren 1950 was de ontwikkeling van PCB's grotendeels de verantwoordelijkheid van overheidsinstellingen die betrouwbare communicatie- en wapensystemen nodig hadden.

Eind jaren 1960 veranderde het ontwikkelproces drastisch. Ontwikkelaars stapten over van traditionele bedradingstechnieken naar een meer geavanceerd proces dat bekend staat als "Design for Test". Door de ontwikkeling van dit proces moesten ontwerpers hun ontwerpen plannen met het oog op toekomstige wijzigingen. Ook werden de productie- en ontwerpteams van elkaar gescheiden.