Wat is het verschil tussen PCB en PCBA?

Er zijn een aantal verschillen tussen PCB en PCBA, en het is belangrijk om te begrijpen wat ze allemaal betekenen voor je product. De verschillen zijn niet beperkt tot materialen, maar kunnen ook betrekking hebben op de plaatsing van componenten, solderen en diverse inspecties. Printplaten kunnen ook stijf of flexibel zijn.

Printplaat

Een printplaat is een medium dat elektronische componenten op een gecontroleerde manier met elkaar verbindt. Deze printplaten zijn een veelgebruikt materiaal in de elektronica en elektrotechniek. Ze worden ook wel printplaten genoemd. Printplaten worden gebruikt in van alles en nog wat, van mobiele telefoons tot tv-toestellen.

De PCB is een zeer veelzijdig product en kan worden aangepast aan verschillende elektronische apparaten. Ze worden ook gebruikt in medische apparatuur, verlichting en auto-onderdelen. In feite zijn ze te vinden in bijna alle industriële machines. Ze worden ook gebruikt om de onderhouds- en inspectiekosten van elektronische apparatuur te verlagen.

Het constructieproces van een printplaat begint met een basismateriaal dat het PCB-substraat wordt genoemd. Vervolgens wordt de printplaat bedekt met koperfolie. De koperfolie is een laag die koperen sporen bevat. Deze sporen worden op hun plaats gehouden door soldeer.

Vóór de komst van printplaatassemblages (PCBA) werden componenten verpakt door draden aan de componenten te bevestigen en ze op een stijf substraat te monteren. Vroeger was dit materiaal gemaakt van bakeliet, een materiaal dat de toplaag van multiplex verving. Vervolgens werd er handmatig gesoldeerd op metalen componenten om geleidende paden te creëren. Dit proces was echter tijdrovend, bestond uit veel verbindingen en draden en was gevoelig voor kortsluiting.

Printed circuit board en pcb-a zijn twee soorten PCBA. Elk type heeft zijn eigen gebruik en voordelen. In combinatie vormen ze een complexe elektronische assemblage.

Assemblage van printplaten

De assemblage van printplaten is een meerstappenproces dat begint met het ontwerp van een printplaat. Dit ontwerp wordt vervolgens afgedrukt op een met koper bekleed laminaat. Vervolgens wordt het blootliggende koper geëtst, waardoor een patroon van circuitlijnen ontstaat. De gaten worden vervolgens geboord en de elektronische componenten worden in deze gaten geplaatst. Dit proces is kritisch omdat elk gat de perfecte afmetingen moet hebben en perfect uitgelijnd moet zijn voor de componenten op de printplaat.

De assemblage van printplaten is een zeer technisch proces dat expertise en veiligheidsmaatregelen vereist. Het eindproduct moet foutloos zijn en een metalen lipje bevatten om de elektronica te beschermen tegen beschadiging tijdens het assemblageproces. Printplaatassemblage bestaat al tientallen jaren en is nog steeds een van de populairste methoden om elektronische producten te maken. Het kan worden gebruikt op zowel enkel- als dubbelgelaagde printplaten. Nieuwe technologieën, zoals soldeerloze technologie, maken het veiliger en eenvoudiger om te assembleren en verminderen de grootte en het gewicht van printplaten.

Let er bij het kiezen van de juiste assemblagetechnologie voor je project op dat je de juiste kiest voor wat je nodig hebt. Je kunt kiezen uit een aantal methoden, zoals handmatig solderen, pick-and-place-machines en surface mount-technologie. Voor veel printplaten is slechts één soort technologie nodig, maar voor andere zijn meerdere soorten nodig.

Ontwerp van printplaten

Een printplaat (PCB) is een gedrukte schakeling die elektronische componenten bevat. Het bestaat meestal uit een koperlaag, een substraat en een zeefdruk. Voor de komst van PCB's werden circuits vaak gebouwd door componenten met elkaar te verbinden door middel van draden. Deze draden werden dan aan de componentdraden gesoldeerd om geleidende paden te vormen. Deze methode was echter traag, moeilijk te fabriceren en moeilijk te debuggen.

Het ontwerp van printplaten begint met de initiële lay-out van het circuit. Na het definiëren van de vorm van de printplaat en het importeren van componentgegevens uit het schema, is de volgende stap de fysieke lay-out van de printplaat. Om te beginnen moeten er component footprints worden geplaatst binnen de omtrek van de printplaat in het CAD-systeem. Deze footprints geven netverbindingen weer als ghost lines, zodat gebruikers kunnen zien met welke onderdelen ze verbonden zijn. Het is belangrijk om onderdelen op de juiste manier te plaatsen voor maximale prestaties. Hierbij moet rekening worden gehouden met connectiviteit, ruis en fysieke obstakels, zoals kabels en montagehardware.

Nadat het ontwerp is goedgekeurd, is de volgende stap de selectie van de materialen en componenten voor de printplaat. Deze stap is de meest tijdrovende en kostbare van het hele proces, maar is cruciaal voor het succes van het eindproduct. Het ontwerpproces van een printplaat begint met het bepalen van de belangrijkste componenten en het bepalen welke laminaatmaterialen het meest geschikt zijn voor een bepaald ontwerp.