PCB Silk Screen Gevaren die van invloed zijn op de installatie en inbedrijfstelling van PCB's

Gevaren bij de installatie en inbedrijfstelling van PCB's met een zeefdruk kunnen worden geïdentificeerd door op verschillende factoren te letten. Er moet bijvoorbeeld gelet worden op de polarisatie van de componenten. De apparaatlabels moeten juist georiënteerd zijn op de PCB. De PCB-zeefdruk moet op een specifieke laag worden geïnstalleerd en moet een optimale lettergrootte hebben.

Gepolariseerde onderdelen identificeren

Als het gaat om PCB-installatie en inbedrijfstelling, is het identificeren van gepolariseerde en niet-gepolariseerde onderdelen een belangrijk onderdeel van het proces. Beide soorten onderdelen hebben specifieke oriëntaties en onjuiste montage kan leiden tot defecte onderdelen en incompatibiliteit van de printplaat. Gelukkig zijn PCB's voorzien van zeefdrukmarkeringen die helpen bij het identificeren van de juiste manier om elke component te monteren.

Bij het installeren en in bedrijf stellen van een PCB moeten gepolariseerde en niet gepolariseerde onderdelen op de juiste manier worden gemarkeerd. Om gepolariseerde onderdelen te identificeren, kijkt u naar de polariteitssymbolen op de labels van de onderdelen. De symbolen moeten zoveel mogelijk in één richting zijn georiënteerd en kunnen ook in twee richtingen zijn georiënteerd. Anders is het mogelijk dat de labels niet goed uitgelijnd zijn, wat de installatie en foutopsporing tot een uitdaging kan maken.

Oriëntatie van apparaatlabels op de printplaat

Bij de installatie van PCB's is de juiste oriëntatie van apparaatlabels op de PCB tijdens de installatie van cruciaal belang voor een succesvolle inbedrijfstelling en installatie. Een goed ontworpen PCB heeft lagen die op een consistente manier georiënteerd zijn en fysieke labels op de PCB helpen de installateur of inbedrijfsteller om fouten in de volgorde of oriëntatie van de lagen te identificeren. Daarnaast helpt de juiste oriëntatie van apparaatlabels de operators om de componenten op de juiste manier op de printplaat te plaatsen.

Bij de installatie moeten apparaatlabels zo worden geplaatst dat de lezer op het eerste gezicht weet welk apparaat wat is. Als dit niet gebeurt, kan dit leiden tot circuitfouten en kortsluiting.

De laag van de PCB-zeefdruk instellen

De silkscreen op een PCB is een belangrijk onderdeel van de constructie. Het dient om de plaatsing van componenten te controleren. Het silkscreen wordt gedrukt met permanente epoxy inkt en is meestal wit. Het silkscreen wordt dan aangebracht met behulp van een UV vloeibaar foto-imaging proces dat gelijkaardig is aan het proces dat gebruikt wordt voor soldeermaskers. In sommige gevallen gebruiken fabrikanten een directe legendeprintmethode.

Zeefdrukfouten kunnen optreden wanneer componenten niet duidelijk gemarkeerd zijn. In het bijzonder moeten de positieve en negatieve pinnen van elektrolytische condensatoren worden gemarkeerd. Ook bij diodes moeten de anode- en kathodepinnen gemarkeerd zijn. Dit is een goed idee om er zeker van te zijn dat de juiste pinnen zijn aangesloten.

Optimale lettergrootten

De grootte van het PCB-zeefdruklettertype is een kritische ontwerpoverweging. De optimale grootte voor PCB's hangt af van de grootte van de componenten, de PCB-lay-out en het type componenten dat wordt gezeefdrukt. In het algemeen moet de lettergrootte vier of twintig mil zijn, maar dit kan variëren afhankelijk van de fabrikant.

Bij het kiezen van een PCB zeefdruk lettergrootte is het noodzakelijk dat de lijnen groot genoeg zijn om de leesbaarheid te garanderen. De lijndikte moet minstens 0,006 inch zijn. Grotere lettertypen zijn het beste voor bedrijfsnamen, referentieaanduidingen en onderdeelnummers. Voor pinnummers en poolmarkeringen zijn echter kleinere lettertypen nodig.

Lijndikten

Veel printplaten bevatten zeefdrukmarkeringen en componenten, maar ze zijn niet allemaal zichtbaar. Verkeerde voorstellingen kunnen verwarring veroorzaken voor technici. Denk bijvoorbeeld aan onjuiste pinnummers en -vormen en polariteitsindicatoren op de verkeerde pinnen. Dit kan angst veroorzaken als printtechnici de positieve kant van een dop proberen te vinden.

Er zijn enkele stappen die genomen moeten worden om de risico's te minimaliseren. Ten eerste is het belangrijk om de ontwerpeisen te volgen. De zeefdruk moet duidelijk de positie en oriëntatie van de componenten aangeven. Het moet ook een waarschuwingssymbool bevatten dat hoogspanningszones aangeeft en een stippellijn van 40 mm tussen de gevaarlijke en veilige zones.

Splinters vermijden

Het vermijden van slivers in een PCB-zeefdruk is een cruciale stap in het fabricageproces. Slivers zijn een veelgemaakte fout en kunnen de werking van een printplaat negatief beïnvloeden. Om slivers te vermijden, is het noodzakelijk om een printplaat te ontwerpen met de juiste afstand tussen de pads.

Slivers ontstaan wanneer het koper of soldeermasker niet volledig wordt weg geëtst. Hierdoor blijven stukjes koper blootliggen. Dit leidt tot kortsluiting en kan de levensduur van een printplaat verkorten. Om slivers te voorkomen, ontwerp secties met minimale breedtes en gebruik DFM-controles om potentiële slivers op te sporen.

Een zeefdrukfabrikant kiezen

De zeefdrukmarkeringen van een PCB worden uitgestippeld in een CAD-systeem voor PCB-ontwerp. Het voltooide artwork staat bekend als het silkscreen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de juiste gegevens en lettergroottes op het silkscreen staan. Een onjuist lettertype kan ervoor zorgen dat het silkscreen onleesbaar wordt. Het is ook belangrijk om voor elk onderdeel de juiste referentieaanduiding te gebruiken. In sommige gevallen kan het componentensymbool ook de oriëntatie aangeven.

Zorg er bij het kiezen van een zeefdrukfabrikant voor dat het type zeefdruk dat je nodig hebt beschikbaar is. Sommige zeefdrukfabrikanten beperken zich tot bepaalde lettertypes. Voor het beste zeefdrukresultaat kiest u een zeefdrukfabrikant met verschillende lettertypestijlen. Het is ook een goed idee om de lettergrootte van de zeefdrukken te controleren voordat u het ontwerp definitief maakt.

Redenen en methoden om PCB's te reinigen

Het reinigen van PCB's kan op verschillende manieren gebeuren. Sommige PCB-reinigingsmethoden zijn onderdompeling in vloeistof, wattenstaafjes en borstels. U kunt het oplosmiddel ook verwarmen om de reinigingsprestaties te verbeteren. U moet er echter op letten dat u oplosmiddelen gebruikt die niet ontvlambaar zijn. Een andere optie is het gebruik van katoenen of schuimrubberen wattenstaafjes gedrenkt in een mild oplosmiddel. Deze zijn meestal verkrijgbaar in pompdispensers. Je kunt ook voorverzadigde doekjes met isopropylalcohol gebruiken.

Fluxresiduen

Fluxresten zijn moeilijk schoon te maken na reflowprocessen. No clean flux kan aangebakken zijn en is moeilijk te verwijderen. Gelukkig zijn er veel methoden om no clean flux te reinigen. De eerste methode bestaat uit het gebruik van een oplosmiddel om het residu te verwijderen. Het is belangrijk om oplosmiddelen te gebruiken die geschikt zijn voor het type flux waarmee je werkt.

Fluxresten op printplaten moeten worden verwijderd om de componenten in goede staat te houden. Als de flux lang op de printplaat blijft zitten, kan dit corrosie en andere problemen veroorzaken. In de meeste gevallen zullen de fluxresten echter geen ernstige schade veroorzaken.

Stof

Atmosferisch stof, een vorm van vaste stof in de lucht, is een veelvoorkomend probleem in de elektronica-industrie. De complexe samenstelling bestaat meestal uit water en anorganische minerale materialen. Het wordt steeds zorgwekkender door de toenemende miniaturisering van elektronica en het toenemende aantal ongecontroleerde bedrijfsomstandigheden. Naarmate de blootstelling aan stof toeneemt, is er behoefte aan een systematisch onderzoek om het effect ervan op PCBA's te evalueren.

Naast stof kan achtergebleven flux op een printplaat de geleidbaarheid van de geleidende sporen aantasten. Het residu kleeft aan de geleidende paden en wordt aangetrokken door een elektrostatische lading die wordt geproduceerd door werkende elektronica. Deze interferentie kan de prestaties van het circuit beïnvloeden, vooral bij hoge frequenties. Metaalmigratie kan ook een probleem zijn, afhankelijk van de samenstelling van het PCB-materiaal, de ruwheid van het PCB-oppervlak en de omgevingsomstandigheden.

Zuiveringszout

Baking soda kan gebruikt worden om printplaten schoon te maken, die in veel elektronische apparaten zitten. Ze worden meestal gebruikt om microchips en kaarten op te plaatsen, die in processors en voedingen worden gestoken. De milde schurende eigenschappen van zuiveringszout helpen corrosie van printplaten te verwijderen zonder ze te beschadigen.

Je moet een kwart kopje zuiveringszout mengen met ongeveer een of twee theelepels water om een dikke schoonmaakoplossing te vormen. Maak voordat je begint met schoonmaken een foto of notitie van de indeling van je apparaat, zodat je gemakkelijk de onderdelen van de printplaat kunt identificeren. Als je eenmaal een idee hebt waar je moet beginnen, maak dan een reinigingsoplossing met behulp van een PCB-borstel. Breng de oplossing aan op gecorrodeerde gebieden en laat het 20-30 minuten zitten.

Samengeperste lucht

Perslucht is een uitstekend hulpmiddel voor het reinigen van printplaten, maar het moet voorzichtig gebruikt worden. Het kan statische elektriciteit veroorzaken, wat de componenten van de printplaat kan beschadigen. Ook stof, soda en was hopen zich vaak op op het oppervlak van de printplaat en vormen een film die vloeistoffen en deeltjes vasthoudt. Een tandenborstel is niet voldoende om dit vuil te verwijderen. Blaas met een persluchtslang de deeltjes van de printplaat. Gebruik perslucht in korte stoten.

Een andere manier om PCB's schoon te maken is door zuiveringszout te gebruiken, ook bekend als natriumbicarbonaat. Dit milde schuurmiddel heeft het voordeel dat het zure bijtende stoffen neutraliseert en het kan corrosieresten oplossen. Maak eerst het apparaat los van alle kabels. Verwijder vervolgens alle chips van de printplaat. Meng vervolgens zuiveringszout met een paar druppels water en maak er een pasta van.

Ultrasone reiniging

Ultrasoon reinigen is een proces waarbij geluidsgolven met een hoge frequentie worden gebruikt om printplaten te reinigen. Deze geluidsgolven creëren kleine belletjes, cavitatie genaamd, die soldeerverbindingen reinigen. Fabrikanten gebruiken dit proces ook om flux van hun moederborden te verwijderen. Ultrasone reinigers moeten echter zorgvuldig worden gekalibreerd en gebruiken een specifieke frequentie. Over het algemeen is een frequentie tussen 27 en 40 KHZ geschikt voor elektronische componenten.

In het verleden hebben printplaatfabrikanten ultrasone reinigers vermeden. Dit komt door bezorgdheid over waterschade en harmonische trillingen van ultrasone energie met één frequentie. Ondanks deze bezorgdheid heeft ultrasoon reinigen veel voordelen en kan het veilig, snel en efficiënt worden uitgevoerd. Als de juiste procedures worden gevolgd, kan ultrasoon reinigen een zeer effectieve methode zijn om printplaten te reinigen.

Isopropyl alcohol

Isopropylalcohol is een veelgebruikte vloeistof voor het schoonmaken van laboratoria, maar het is niet altijd geschikt voor het schoonmaken van elektronische apparaten. Gelukkig kan isopropylalcohol worden verdund zodat het veilig kan worden gebruikt in de buurt van elektronica. Het droogt ook snel, waardoor het meestal de voorkeur geniet bij het schoonmaken van elektronica. Vergeet niet om de stekker van je elektronica uit het stopcontact te halen en de batterijen eruit te halen voordat je begint met schoonmaken.

Er zijn veel verschillende kwaliteiten en soorten isopropylalcohol. Elke soort verschilt op basis van de hoeveelheid water die het bevat. Hoe hoger het watergehalte, hoe langer het duurt voordat de oplossing droog is. Op dezelfde manier kun je ook wrijfalcohol gebruiken, dat geen specifieke gradatie heeft. Bovendien kan wrijfalcohol andere ingrediënten bevatten die een mogelijke verontreiniging kunnen vormen.